Üniversite yıllarıma kadar mutfak benim için sadece yemek yeme ihtiyacımı giderdiğim bir yerdi. Ailmden uzakta okurken iş başa düştü ve kendi çabamla birşeyler öğrendim ve içimdeki yemek yapma aşkı fena halde alevlendi. Gel zaman git zaman eliminde lezzeti övülür oldu ama ben yemek değilde pastalar, kurabiyeler falan yapmalıydım sevimli mutlu eden şeyler...
Derken yaş oldu 26 evlilik geldi başa, kendi evim kendi mutfağım derken ben bi baktım kopup gitmişim kocama 1 yılda 10 kilo armağan etmişim... Vel hasıl kelam neden dedim bu yolda ilerlerken kendime ölümsüz bir sayfa bırakmıyayım... Ve herkesin paylaştığı bilgiler sayesinde öğrenmedim mi ben bu bilgileri ben neden faydalı olmayayım ki birilerine. Sizlerde bir allah razı olsun dersiniz artık.
Elimizin lezzeti eksik olmasın.
